دیدم گل تازه چند دسته  ****  برگنبدی ازگیاه بسته   گفتم : چه بود گیاه نا چیز****تا در صف گل نشیند او نیز؟   بگریست گیاه و گفت خاموش****صحبت نکند کرم فراموش   گر نیست جمال و رنگ و بویم****آخر نه گیاه باغ اویم   من بنده ی حضرت کریمم*****پرورده ی نعمت قدیمم   گر بی هنرم و گر هنرمند****لطف است امیدم از خداوند   با آنت که بضاعتی ندارم****سرمایه ی طاعتی ندارم   او چاره ی کار بنده داند****چون هیچ وسیلتش نماند   رسم است که مالکان تحریر****آزاد کنند بنده ی پیر   ای بار خدای عالم آرای****بر بنده ی پیر خود ببخش   سعدی ره کعبه ی رضا گیر****ای مرد خدا, ره خدا گیر   بد بخت کسی که سر بتابد****زین در,که در دگر نیابد

جلوه گل عندلیبان را غزلخوان می کند / نام مهدی صد هزاران درد درمان میکند

مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار / من گلی دارم که عالم را گلستان میکند  .
***************
تو را گر طول غیبت کرده محزون /  شدم از انتظارت من جگر خون
بود صبر تو از صبر الهی /  چه سازم من به این قلب بر از خون . . .
***************
چه شود بیاید آن روز که به تو رسیده باشم / به هوای دیدن تو ز هوا رهیده باشم

همه عمر من به یاد تو گذشته نازنینا / نکند که من بمیرم و تو را ندیده باشم . . .
***************
اگر مهدی زهرا باز گردد / جهان آیینه اعجاز گردد

سرم را پیش پایش می گذارم / که با خاک رهش دمساز گردد . . .
***************
مرا به غیر تو نبود پناه مهدی جان / که من گدایم و هستی تو شاه مهدی جان

در انتظار تو شام ها گذشت عمر عزیز / نگشت حاصل من غیـر آه مهـدی جان . . .
**********
بگو چگونه تو تدبیر می کنی اقا؟ / چرا در امدنت دیر می کنی اقا؟
دل تمامی عشاق دوره گردت را / چقدر ساده غزلگیر می کنی اقا؟ . . .
*****
یک پرسش ساده کلید قفل دل شد / آیا تو مولای خودت را دوست داری؟
آیا به یاد یوسف تنهای زهرا / در غیبتش خونین دل و چشم انتظاری . . . ؟

آدمیت مرده بود  ازهمان روزی که دست حصرت قابیل‚گشت آلوده به خون حضرت هابیل             ازهمان روزی که فرزندان آدم‚زهر تلخ دشمنی درخونشان جوشید                                     آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود‚                  ازهمان روزی که یوسف رابرادرهابه چاه انداختند ازهمان روزی که باشلاق وخون دیوارچین راساختند                         آدمیت مرده بود بعد‚دنیا‚هی پرازآدم شد واین آسیاب                                     گشت وگشت قرن هاازمرگ آدم هم گذشت‚ای دریغ آدمیت برنگشت قرن ما ‚روزگارمرگ انسانیت است                                     سینه ی دنیازخوبی هاتهیست صحبت ازآزادگی‚پاکی‚مروت‚ابلهیست. صحبت ازموسی وعیسی ومحمدنابجاست.             روزگارمرگ انسانیت است                      من که ازپزمردن یک شاخه گل‚ ازنگاه ساکت یک کودک بیمار‚...ازفغان یک قناری درقفس.... ازغم یک مرددرزنجیر.....حتی قاتلی بردار.....                         اسک درچشمان وبغضم درگلوست. وندرین ایام‚زهرم درپیاله‚زهرمارم درسبوست.                                                 مرگ اوراازکجاباورکنم؟ صحبت ازپزمردن یک برگ نیست!                         وای!جنگل رابیابان می کنند! دست خون آلودرادرپیش چشم خلق پنهان می کنند                         هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا! آن چه این نامردمان باجان انسان می کنند‚                         صحبت ازپزمردن یک برگ نیست‚             فرض کن مرگ قناری درقفس هم مرگ نیست‚             فرض کن یک شاخه گل هم درجهان هرگز نیست‚             فرض کن جنگل بیابان بودازروزنخست‚درکویری سوت وکور‚             درمیان مردمی بااین مصیبت هاصبور‚صحبت ازمرگ محبت‚مرگ عشق نیست.                         گفتگوازمرگ انسانیت است.....

چرا تو خونه  ۴٠متری ال سی دی ۵٢ اینچی میذارن؟

  چرا از در که میخوان رد بشن تعارف میکنن ولی سر تقاطع به هم رحم نمیکنن؟

  چرا تو شهروند و رفاه چشم میدوزن به سبد همدیگه؟

  چرا از تو ماشین پوست پرتقال می ریزن بیرون؟

  چرا وقتی می رن لباس بخرن بقیه مغازه ها رو هم نگاه می کنن؟

  چرا مردها روز زن فقط طلا و ادکلن کادو می خرند؟

   چرا مردها مناسبت ها رو فراموش میکنن؟

  چرا فیلم زیاد می بینن ولی کتاب نمی خونن؟
      
  چرا مراسم ختم ساعت ۴ بعد از ظهر تشکیل میشه؟

  چرا زن ها نمیتونن ماشین پارک کنن؟

چرا تو مهمونی اگه موز بخورن بی کلاسیه ولی سیب و پرتغال نه؟

چرا اگه دوستمون ماشین و خونه بخره ما چشمامون در میاد؟

چرا بچه ها همه خانوما رو خاله خودش میدونه ؟

  چرا سه تار سه تا تار نداره؟

  چرا اکثر ماشینها یا سفیدن یا سیاه یا نقره ای؟

  چرا نمیشه با کت و شلوار کتونی پوشید؟

  چرا زنها لوازم آرایش رو روی شصتشون تست میکنن؟

  چرا مردم تو تاکسی راجع به سیاست صحبت میکنن؟

  چرا کسی برای صبحونه کسی رو مهمون نمیکنه؟

  چرا پشت کامیونها شعر می نویسن ؟

  چرا سر عقد عروس دفعه سوم میگه بله؟

این اولین شعری بود که من در دفتر چه خاطراتم نوشتم و عاشق ای شعرم امید وارم شما هم خشتون بیاد !!!